Matematyka w Gimnazjum Toruńskim w latach 1568–1920

30.09.2016 | 17.04.2022

Gimnazjum Toruńskie było jedną z najstarszych szkół, znajdujących się na ziemiach polskich. Zostało założone w 1568 roku. Do 1920 roku była to szkoła wyznaniowa, prowadzona w duchu protestanckim, jednocześnie zawsze otwarta na młodzież innych wyznań i narodowości. W Gimnazjum Toruńskim uczyli się Polacy, rdzenni i napływowi Niemcy oraz Żydzi. W latach 1568–1920 była to szkoła jedynie dla chłopców.

W 1. połowie XVIII wieku Gimnazjum Toruńskie było jedną z najlepszych szkół europejskich pod względem nauczania matematyki i astronomii. Po kilkudziesięcioletnim kryzysie w drugiej połowie tego stulecia, w XIX i na początku XX wieku poziom kształcenia matematycznego w instytucji toruńskiej ponownie wzniósł się na bardzo wysoki poziom.

Wysoki poziom kształcenia w Gimnazjum Toruńskim był możliwy m.in. dzięki temu, że wstęp do niego mieli jedynie chłopcy wykazujący zdolności ogólne (których wyznaczniki to przede wszystkim inteligencja i myślenie twórcze) albo zdolności specjalne (związane z określoną dziedziną), również: zdolności matematyczne. Ponadto kadrę pedagogiczną stanowili nauczyciele o możliwie najwyższych kwalifikacjach.

W trakcie referatu zostanie przeanalizowany sposób nauczania matematyki w Gimnazjum Toruńskim w latach 1568–1920, zostaną omówione programy nauczania oraz godzinowe rozkłady zajęć z matematyki, materiał zawarty w używanych podręcznikach do matematyki, zostanie scharakteryzowana kadra nauczycielska Gimnazjum, ze szczególnym uwzględnieniem działalności naukowej i popularyzatorskiej nauczycieli matematyki, zostaną też omówione dziewiętnastowieczne egzaminy maturalne z matematyki (wraz z rozwiązaniami wybranych zadań).

Wróć